Dyrektywa MiFID (Markets in Financial Instruments Directive) została przyjęta, aby ujednolić oraz zwiększyć przejrzystość funkcjonowania rynków finansowych we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Głównym celem ww. dyrektywy jest podniesienie poziomu ochrony inwestorów w zakresie instrumentów finansowych i usług inwestycyjnych.
Do polskiego porządku prawnego zaimplementowano Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/WE (dalej zwana „Dyrektywą MiFID II”) oraz Dyrektywę delegowaną Komisji (UE) 2017/593 z dnia 7 kwietnia 2016 r. uzupełniającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do zabezpieczenia instrumentów finansowych i środków pieniężnych należących do klientów, zobowiązań w zakresie zarządzania produktami oraz zasad mających zastosowanie do oferowania lub przyjmowania wynagrodzeń, prowizji bądź innych korzyści pieniężnych lub niepieniężnych (dalej zwana „Dyrektywą delegowaną”).
Reguły MiFID do polskiego porządku prawnego są implementowane poprzez Ustawę o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. nr 211 poz.1384 z późn. zm.) wraz z przepisami wykonawczymi do Ustawy. Członkowie Unii Europejskiej stosują przepisy krajowe implementujące ww. Dyrektywy od dnia 3 stycznia 2018 r.
Na system europejskich aktów prawnych regulujących świadczenie usług inwestycyjnych po 3 stycznia 2018 r., obok Dyrektywy MiFID II oraz Dyrektywy delegowanej, składają się rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012, kilkadziesiąt rozporządzeń delegowanych oraz rozporządzeń wykonawczych Komisji (UE) do Dyrektywy MiFID II oraz rozporządzenia MiFIR (przepisy tych rozporządzeń stosowane są z dniem 3 stycznia 2018 r.), w tym m.in.: rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy, rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1943 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących informacji i wymogów w zakresie udzielania zezwoleń firmom inwestycyjnym, rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/584 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi organizacyjne w zakresie systemów obrotu.
MiFID zobowiązuje firmy świadczące usługi Klientom do:
uczciwego i sprawiedliwego postępowania wobec wszystkich Klientów,
jasnego i zrozumiałego przedstawiania Klientom reguł, według których świadczone są usługi,
przekazywania Klientom pełnych i niewprowadzających w błąd informacji,
weryfikacji adekwatności i odpowiedniości usług i produktów oferowanych Klientom.
Zapewnienie ochrony Klientom przez Nest Bank S.A. zgodnie z postanowieniami polskiej implementacji MiFID oznacza m.in.
przekazywanie i przygotowywanie szczegółowych informacji na temat instrumentów finansowych w sposób uczciwy, zrozumiały i niewprowadzający w błąd,
przeprowadzenie oceny zrozumienia świadczonej przez Nest Bank S.A. czynności maklerskiej przez Klienta, a w szczególności ryzyka z nim związanego, oraz wiedzy i doświadczenia Klienta (m.in. w zakresie usługi dystrybucji instrumentów finansowych),
sprawdzanie, czy usługa, produkt, które mają być świadczone, są odpowiednie dla danego Klienta, przez określenie jego poziomu wiedzy oraz doświadczenia w inwestowaniu.
Wymogami MiFID są objęte m.in. następujące instrumenty finansowe: papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, instrumenty pochodne. Nie są objęte zaś wymogami MIFID produkty ubezpieczeniowe.
Siedziba Nest Bank S.A.
ul. Wołoska 24
02-675 Warszawa
tel. (+ 48) 22 653 05 00
faks (+ 48) 22 653 05 01
www.nestbank.pl
Nest Bank S.A. utworzono na podstawie Decyzji Nr 1/95 Pierwszego Zastępcy Prezesa Narodowego Banku Polskiego (NBP) z dnia 10 lutego 1995 roku. Działalność bankową spółka rozpoczęła w listopadzie 1995 roku po uzyskaniu zgody Prezesa NBP na rozpoczęcie tej działalności. Nest Bank S.A. wpisany jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sadowego pod numerem KRS 0000030330, którego dokumentacja przechowywana jest w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.
Nest Bank S.A. podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF)
Powstańców Warszawy 1
00-950 Warszawa
tel. (+ 48) 22 262 50 00
faks (+48) 22 262 51 11
www.knf.gov.pl
Metody komunikacji
Klienci mogą kontaktować się z Nest Bank S.A. osobiście w jego siedzibie oraz w każdej placówce Banku (wykaz placówek znajduje się na stronie internetowej www.nestbank.pl), za pośrednictwem telefonu, poczty tradycyjnej lub poczty elektronicznej (DPZ@nestbank.pl). Klienci mogą kontaktować się z Nest Bank S.A.
w języku polskim lub angielskim. Informacje oraz pisma przekazywane Klientom przez Nest Bank S.A. są sporządzane w języku polskim lub angielskim.
Godziny otwarcia Banku to: 9:00–17:00
Zasady swiadczenia usług
Zasady i warunki świadczenia usług przez Nest Bank S.A. znajdują się w umowach zawieranych z Klientami oraz odpowiednich regulaminach. Bank zawiera z Klientem pisemne umowy określające prawa i obowiązki stron umowy. W swojej praktyce Nest Bank S.A. stosuje wzory umów oparte na wzorze umowy ISDA, na wzorze umowy ramowej standardu ZBP oraz na innych przyjętych do stosowania w Nest Bank S.A. wzorach umownych.
Zasady wnoszenia i załatwiania przez Nest Bank SA reklamacji Klientów
Klientowi przysługuje prawo do złożenia reklamacji:
osobiście, składając ustną reklamację do protokołu w każdej placówce Banku, przeznaczonej do obsługi Klienta,
w formie pisemnej – składając podpisane przez siebie pismo osobiście lub za pośrednictwem kuriera, posłańca lub operatora pocztowego pod adresem:
Nest Bank S.A.
ul. Wołoska 24
02-675 Warszawalub w jednostce organizacyjnej Banku, przeznaczonej do obsługi
Dyrektywa MiFID (Markets in Financial Instruments Directive) powstała, by ujednolić oraz zwiększyć przejrzystość funkcjonowania rynków finansowych we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Głównym celem Dyrektywy jest podniesienie poziomu ochrony inwestorów w zakresie instrumentów finansowych i usług inwestycyjnych.
MiFID I - dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 kwietnia 2004 roku w sprawie rynków instrumentów finansowych. Głównym celem dyrektywy była ochrona inwestorów, promowanie konkurencji w sektorze usług finansowych oraz zwiększona przejrzystość rynku.
MiFID II - dyrektywa 2014/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 maja 2014 roku w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE. MiFID II zastąpiła dyrektywę MiFID I. Podstawowym celem MiFID II jest zwiększenie ochrony inwestorów, ujednolicenie zasad obrotu instrumentami finansowymi oraz przeciwdziałanie nieetycznej sprzedaży produktów inwestycyjnych.
W polskim systemie prawnym implementacja przepisów dyrektywy MiFID wymagała m.in. zmian w zapisach: ustawy o funduszach inwestycyjnych, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, a także rozporządzeń: Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych i organizacyjnych dla firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i banków powierniczych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz banków powierniczych.
MiFID potwierdza obowiązek firm świadczących usługi inwestycyjne Klientom, np. Nest Bank S.A., do:
uczciwego i sprawiedliwego postępowania wobec Klientów,
jasnego i zrozumiałego przedstawiania Klientom reguł, według których świadczone są usługi,
przekazywania Klientom pełnych i niewprowadzających w błąd informacji,
weryfikacji odpowiedniości usług i produktów oferowanych Klientom,
nadania kategorii klienta, określającej poziom ochrony w ramach świadczonej usługi (klasyfikacja klientów),
dokonywania oceny czy oferowany instrument finansowy lub usługa są odpowiednie dla danego klienta,
informowania klienta o wszelkich kosztach i opłatach związanych z danym produktem lub usługą inwestycyjną oraz o wszelkich korzyściach pieniężnych i niepieniężnych otrzymywanych przez firmę inwestycyjną (tzw. zachętach),
rejestrowania rozmów telefonicznych oraz korespondencji elektronicznej związanej z przyjmowaniem, przekazywaniem i wykonywaniem zleceń klientów,
zapewnienia, aby pracownicy oferujący produkty i usługi inwestycyjne posiadali odpowiedni poziom wiedzy i kompetencji,
zarządzania oferowanymi produktami, w celu zapewnienia ich zgodności z potrzebami, cechami i celami określonego rynku docelowego.
Wymogami MiFID są objęte następujące instrumenty finansowe:
bony skarbowe i obligacje Skarbu Państwa,
obligacje i bony pieniężne,
nieskarbowe dłużne papiery wartościowe (np. obligacje),
certyfikaty inwestycyjne,
jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych,
instrumenty pochodne i terminowe, w tym opcje walutowe, opcje na stopę procentową, swap walutowo-procentowy (CIRS), swap stopy procentowej (IRS), swap walutowy (FX Swap), terminowe transakcje wymiany walut (FX Forward),
lokaty strukturyzowane (depozyty strukturyzowane, lokaty inwestycyjne)
Zasady i warunki świadczenia usług przez Nest Bank S.A. znajdują się w umowach i regulaminach zawieranych z Klientami, w tym w szczególności w Umowie o świadczenie usług przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub odkupienia jednostek uczestnictwa Funduszy Inwestycyjnych Otwartych/ Specjalistycznych Funduszy Inwestycyjnych Otwartych oraz w Regulaminie świadczenia usług przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub odkupienia jednostek uczestnictwa Funduszy Inwestycyjnych Otwartych/ Specjalistycznych Funduszy Inwestycyjnych Otwartych.
Ewentualne reklamację należy składać niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności budzących zastrzeżenia lub w dniu uzyskania informacji o zdarzeniu, co ułatwi proces jej rozpatrzenia przez Bank. Każda składana Reklamacja powinna zawierać dane identyfikacyjne Klienta, szczegółowy opis zdarzenia oraz oczekiwania zgłaszającego dotyczące sposobu naprawy ewentualnej szkody. W procesie rozpatrywania reklamacji Bank dąży do polubownego wyjaśnienia sporów pomiędzy Bankiem, a Klientem.
Reklamację można złożyć:
telefonicznie kontaktując się z naszą infolinią pod numerem telefonu 22 438 41 41,
za pośrednictwem poczty elektronicznej przesyłając wiadomość na adres kontakt@nestbank.pl,
wykorzystując pocztę wewnętrzną udostępnioną w Bankowości Internetowej i Mobilnej,
pisemnie, dostarczając podpisane przez siebie pismo osobiście lub za pośrednictwem kuriera, posłańca lub operatora pocztowego pod adres Nest Bank S.A., ul. Wołoska 24, 02-675 Warszawa lub w jednostce organizacyjnej Banku, przeznaczonej do obsługi Klienta.
Klient ma prawo skorzystania z możliwości pozasądowego rozstrzygnięcia sporu dotyczącego umowy zawartej za pośrednictwem Internetu lub innego kanału elektronicznego, za pośrednictwem platformy ODR, funkcjonującej w krajach Unii Europejskiej, dostępnej na stronie internetowej pod adresem: http://ec.europa.eu/consumers/odr/.
Każdy klient ma możliwość skorzystania z dochodzenia swoich praw na drodze sądowej i wniesienia powództwa cywilnego.
Szczegółowe informacje o zasadach procesowania zgłoszeń reklamacyjnych znajdują się: TUTAJ
Bank udziela odpowiedzi w formie papierowej na zdefiniowany w Banku adres korespondencyjny, a na wyraźną prośbę Klienta poprzez pocztę elektroniczną, w terminie nie dłuższym, niż 30 dni kalendarzowych od daty jej wpływu. Termin, o którym mowa w poprzednim zdaniu może ulec wydłużeniu w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych, czy też wymagających podjęcia dodatkowych wyjaśnień. Wydłużony termin udzielenia odpowiedzi nie może być dłuższy niż 60 dni od dnia wpływu Reklamacji.
W przypadku nieuwzględnienia Reklamacji lub rozpatrzenia Reklamacji niezgodnie z oczekiwaniami Klienta istnieje możliwość zwrócenia się do Banku o ponowne rozpatrzenie Reklamacji. Odwołanie powinno zawierać wskazanie numeru Reklamacji, której odwołanie dotyczy.
Proces obsługi reklamacji opisany jest TUTAJ
Świadcząc usługę inwestycyjną przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub odkupienia tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania, Bank stosuje zasady działania w najlepiej pojętym interesie, co oznacza że Bank realizuje zlecenia Klientów niezwłocznie, według kolejności ich przyjmowania. Bank zapewnia Klientów, że działa:
uczciwie – dążąc do wykonania wszystkich zobowiązań wobec Klientów na warunkach odzwierciedlających warunki rynkowe, względnie warunkach odzwierciedlających wycenę instrumentu według stosowanego w Banku modelu, przy zachowaniu prawa Banku do wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności i podejmowanego ryzyka,
sprawiedliwe – zapewniając niezwłoczną realizację zleceń, w kolejności ich przyjmowania,
profesjonalnie – zapewniając przygotowanie merytoryczne pracowników Banku do wykonania usług inwestycyjnych,
transparentnie - niezwłocznie przekazując Klientowi wiadomość o zaistnieniu istotnych, znanych Bankowi okoliczności, uniemożliwiających realizację otrzymanego przez Bank zlecenia.
W przypadku usługi przyjmowania i przekazywania zleceń, sposoby składania zleceń w zakresie instrumentów finansowych w Banku są wskazane w umowach określających warunki świadczenia usług inwestycyjnych zawieranych z Klientem.
Bank wdrożył „Instrukcję działania w najlepiej pojętym interesie Klienta” („Instrukcja”), która ma zastosowanie do usługi przyjmowania i przekazywania zleceń Klientów w zakresie jednostek/ tytułów uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych. Ze względu na charakter zleceń, o których mowa powyżej, każde zlecenie może być zrealizowane wyłącznie w jednym miejscu wykonania zlecenia, tj. przez fundusz inwestycyjny. W konsekwencji przekazując zlecenie do wykonania do takiego podmiotu Bank nie bada czynników, o których mowa w art. 27 ust. 1 Dyrektywy MiFID. Zlecenia, o których mowa powyżej, są przekazywane, odpowiednio, do danego funduszu inwestycyjnego lub do podmiotu, któremu taki fundusz lub podmiot zarządzający funduszem, zlecił wykonywanie czynności w zakresie przyjmowania zleceń.
Każdy Klient lub potencjalny Klient zamierzający skorzystać z produktów inwestycyjnych (innych niż te oferowane przez Departament Skarbu Banku) będzie traktowany przez Bank jako klient detaliczny. Bank nie przewiduje możliwości zmiany kategorii Klienta.
Klientom detalicznym przedstawia się najszerszy zakres informacji w związku ze świadczonymi usługami inwestycyjnymi, w tym o ryzykach związanych z instrumentami finansowymi, o Banku i zasadach świadczenia usług.
Zgodnie z wymogami MiFID Bank będzie dokonywał oceny usług i produktów w odniesieniu do indywidualnej sytuacji Klienta, biorąc pod uwagę doświadczenie Klienta na rynku finansowym, jego wiedzę o instrumentach finansowych i inwestowaniu oraz poziomu wykształcenia i wykonywanego przez Klienta zawodu. W przypadku, gdy wynik tej oceny dla danego produktu będzie negatywny, Klient zostanie tym fakcie powiadomiony. Klient może złożyć wniosek o świadczenie na jego rzecz usług inwestycyjnych pomimo negatywnej oceny jego adekwatności.
Aby umożliwić Bankowi ocenę adekwatności, Klient powinien wypełnić ankietę adekwatności, na formularzu przekazanym przez Bank. Zawiera ona pytania na tematy wskazane powyżej. Na podstawie ankiety adekwatności Bank określa również, czy Klient znajduje się w rynku docelowym dla danego produktu lub usługi.
Nest Bank S.A. dąży do unikania konfliktów interesów między Klientami a Bankiem lub osobami z nim powiązanymi w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Bank unika generowania sytuacji mogących stanowić konflikt interesów między Klientami Banku.
W tym celu Bank wdrożył odpowiednie procedury wewnętrzne, mające na celu m.in.:
ograniczenie do minimum zakresu osób, mających dostęp do informacji o Klientach i ich rachunkach oraz zawartych przez nich transakcjach,
uniemożliwienie wykorzystania przez osoby wskazane powyżej informacji dotyczących Klienta do jakichkolwiek celów niezgodnych z interesem Klienta,
wprowadzenie mechanizmów kontrolnych nad czynności mającymi związek z usługami świadczonymi Klientom,
zapobieganie możliwości wywierania negatywnego wpływu przez osoby trzecie na sposób świadczenia usług Klientom.
Szczegółowe informacje o konfliktach interesów dostępne są TUTAJ.
Bank informuje również, że na żądanie Klienta zostaną mu udzielone, w tym również w formie trwałego nośnika, szczegółowe informacje na temat zasad postępowania Banku w przypadku powstania konfliktu interesów.
Koszty i opłaty związane z przyjmowaniem i przekazywaniem zleceń nabycia lub odkupienia jednostek uczestnictwa Funduszy Inwestycyjnych Otwartych/ Specjalistycznych Funduszy Inwestycyjnych Otwartych określone są w Tabeli opłat danego funduszu.
Bank może pobierać od Klienta opłaty lub prowizje za świadczone usługi, o ile zostały one określona w Tabeli opłat i prowizji Nest Banku S.A. dla Klientów Indywidualnych. Jeżeli Bank pobiera takie opłaty lub prowizje, ich wysokość zawarta jest również w „Raporcie kosztów i opłat”.
Klient ponosi również koszty, opłaty i prowizje, jeśli wykonanie Zlecenia lub Dyspozycji wiąże się z koniecznością ich uiszczenia na rzecz podmiotów wykonujących zlecenie lub dyspozycje na zasadach określonych przez te podmioty. Informacja o aktualnych stawkach opłat i prowizji dla zleceń lub dyspozycji złożonych za pośrednictwem Banku dostępna jest w Placówkach Banku i na stronie internetowej Banku https://www.nestbank.pl.
Bank przekazuje Klientowi informacje o kosztach i opłatach na zasadzie ex-post oraz ex-ante.
Bank przekazuje Klientowi ex-ante informacje o kosztach i opłatach związanych z inwestycją Klienta przez przyjęciem zlecenia Klienta. Jeśli bank nie posiada informacji na temat wysokości opłat lub kosztów, wówczas przekazuje szacunkowe dane. Informacji towarzyszy ilustracja przedstawiająca skumulowany wpływ kosztów na zwrot z inwestycji.
Bank przekazuje Klientowi informacje o kosztach i opłatach związanych z inwestycją Klienta po wykonaniu tego zlecenia. Bank przekazuje również Klientowi „Raport kosztów i opłat” w zakresie poniższych Instrumentów finansowych lub Produktów finansowych:
Jednostek/tytułów uczestnictwa i świadczonej na rzecz Klienta usługi przyjmowania i przekazywania zleceń przed złożeniem zlecenia nabycia danego Instrumentu finansowego,
Lokat Inwestycyjnych przed złożeniem dyspozycji otwarcia Lokaty Inwestycyjnej.
Bank po zakończeniu roku kalendarzowego przekazuje Klientowi informacje o poniesionych przez Klienta kosztach i opłatach (wraz z ilustracją przedstawiającą skumulowany wpływ kosztów na zwrot z inwestycji) oraz świadczeniach otrzymanych przez Bank związanych z Instrumentem finansowym oraz Usługą inwestycyjną w zakresie jednostek/tytułów uczestnictwa oraz w zakresie Lokat Inwestycyjnych, za cały rok kalendarzowy lub okres w ciągu roku kalendarzowego, w którym Klient pozostawał w stosunku umownym z Bankiem. Informacja ta zostanie przekazana Klientowi w formie papierowej na ostatnio wskazany przez Klienta adres korespondencyjny lub, za zgodą Klienta, w innej wskazanej przez Klienta formie trwałego nośnika.
Inwestycje w produkty inwestycyjne są obarczone ryzykiem inwestycyjnym, co oznacza możliwość nieosiągnięcia zysku lub możliwość utraty części lub całości zainwestowanego kapitału.
Produkty inwestycyjne nie gwarantują realizacji celów inwestycyjnych, nie dają gwarancji uzyskania zysku, ani ochrony kapitału.
Wartość inwestycji może cechować się duża zmiennością ze względu na skład portfeli inwestycyjnych, co oznacza iż wartość inwestycji może ulegać znacznym wahaniom, w szczególności może być znacząco niższa niż wpłacona kwota.
Bank nie świadczy usług doradztwa inwestycyjnego, podatkowego ani prawnego. Decyzja Klienta o nabyciu produktów inwestycyjnych powinna zostać podjęta po wcześniejszym zapoznaniu się, w zależności od rodzaju produktu inwestycyjnego, z prospektem informacyjnym, prospektem emisyjnym, kartami funduszy, KIID/KID, ogólnymi warunkami ubezpieczenia, gdzie znajdują się m.in. informacje o ryzykach związanych z inwestycją, opłatach oraz strategii inwestycyjnej. Przedmiotowe dokumenty dostępne są w placówkach Banki na stronach internetowych towarzystw funduszy inwestycyjnych.
Środki zainwestowane w Instrumenty finansowe i Produkty finansowe nie są objęte ustawowym systemem gwarantowania przez BFG, z wyłączeniem środków Klienta złożonych na Lokatach Inwestycyjnych, z zastrzeżeniem, że gwarancją są objęte w 100% zgromadzone w Banku środki, których łączna wartość w złotych wraz z innymi środkami objętymi BFG nie przekracza równowartości 100 000 euro. Ochronie podlegają środki pieniężne osób fizycznych zgodnie z ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
EMIR, czyli European Market Infrastructure Regulation, to Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej nr 648/2012 z dnia 4.07.2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji, które weszło w życie 16.08.2012 r.
Rozporządzenie EMIR wraz z rozporządzeniami delegowanymi i aktami wykonawczymi jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich bez konieczności jego implementacji do przepisów prawa krajowego. Nakłada ono na podmioty finansowe oraz niefinansowe (w rozumieniu EMIR), zawierające transakcje pochodne, szereg obowiązków, w szczególności:
Zgodnie z EMIR uczestnicy rynku zostali podzieleni na następujące kategorie:
kontrahenci finansowi (FC) – oznaczają przedsiębiorstwa inwestycyjne, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, instytucje kredytowe, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE, zakłady ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 73/239/EWG, zakłady ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2002/83/WE, zakłady reasekuracji, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2005/68/WE, UCITS i odpowiednio, ich spółek zarządzających, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, instytucje pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE oraz alternatywne fundusze inwestycyjne zarządzane przez zarządców alternatywnych funduszy inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia lub które zarejestrowano zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE,
kontrahenci niefinansowi (NFC) – oznaczają przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii Europejskiej nie będące kontrahentem finansowym,
kontrahenci niefinansowi plus (NFC+) – oznaczają kontrahentów niefinansowych, których średnia pozycja otwartych transakcji w co najmniej jednej z poniżej wymienionych klas produktów, utrzymywana w ciągu 30 dni roboczych (z wyłączeniem transakcji zabezpieczających) jest zgodna z następującymi progami:
| Klasa transakcji pochodnych OTC | próg rozliczania |
|---|---|
| Kredytowe transakcje pochodne | ≥ 1 mld EUR |
| Akcyjne transakcje pochodne | ≥ 1 mld EUR |
| Transakcje pochodne na stopę procentową | ≥ 3 mld EUR |
| Walutowe transakcje pochodne | ≥ 3 mld EUR |
| Towarowe transakcje pochodne oraz inne niewymienione powyżej | ≥ 3 mld EUR |
Każdy z podmiotów będących stroną transakcji zobowiązany jest posiadać indywidualny kod LEI wymagany w ramach przekazywanych do repozytorium transakcji informacji o zawartych kontraktach pochodnych.
Kod LEI Nest Bank SA: 259400WNAOMT2E4OIS38
Strony transakcji pochodnej mają obowiązek zgłaszać szczegółowe informacje na temat zawarcia, dokonania wszelkich zmian oraz rozwiązania transakcji pochodnej do repozytorium transakcji. Takie informacje powinny być zgłoszone nie później niż w dniu roboczym następującym po zawarciu, zmianie lub rozwiązaniu danej transakcji pochodnej.
Obowiązek raportowania transakcji do repozytorium spoczywa na każdej ze stron transakcji.
Kontrahenci zawierający transakcje pochodne są zobowiązani potwierdzać transakcje w możliwie najkrótszym terminie, nie później jednak jak w terminach wskazanych w art. 12 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013.
Strony transakcji pochodnej, będącej przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym mają obowiązek posiadać procedury uzgadniania portfeli zawartych przez siebie transakcji pochodnych.
Kontrahenci posiadających otwarte i nierozliczone ponad 500 transakcji pochodnych są zobowiązani posiadać procedury dotyczących sprawdzania możliwości dokonania kompresji portfela w celu zmniejszenia ich ryzyka kredytowego zgodnie z Art. 14 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013.
Każda Strona transakcji pochodnej jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji wszystkich zawartych przez siebie transakcji oraz wszelkich do nich zmian przez okres co najmniej pięciu lat od daty rozwiązania transakcji.
Określone transakcje pochodne zawarte pomiędzy: (a) dwoma kontrahentami finansowymi (FC), (b) kontrahentem niefinansowym NFC+ a kontrahentem finansowym (FC), (c) pomiędzy dwoma kontrahentami niefinansowymi NFC+ poza rynkiem regulowanym będą podlegały obowiązkowemu rozliczaniu przez izbę rozliczeniową (CCP). Obowiązek centralnego rozliczania nie dotyczy transakcji zawartych pomiędzy kontrahentem finansowym (FC) i kontrahentem niefinansowym NFC.
Kontrahenci zawierający transakcje pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zobowiązani są posiadać procedury dotyczące rozwiązywania sporów dotyczących transakcji, wycen lub wymiany zabezpieczeń, zgodnie z Art. 15 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 150/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 152/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów kapitałowych obowiązujących partnerów centralnych.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych, będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1248/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1249/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu dokumentacji, która ma być zachowywana przez kontrahentów centralnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2205 z dnia 06 sierpnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1178 z dnia 10 czerwca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących rozliczania.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/2251 z dnia 4 października 2016r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego.
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/104 z dnia 19 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji.
Szczegółowe informacje dotyczące Rozporządzenia EMIR dostępne są pod niniejszymi adresami:
https://www.esma.europa.eu/regulation/post-trading.
https://www.knf.gov.pl/dla_rynku/rozporzadzenia_EMIR.
Niniejsza publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny
Nest Bank S.A. („Bank”) dołożył należytej staranności aby informacje zawarte w niniejszej publikacji nie były błędne lub nieprawdziwe na dzień ich publikacji, jednakże Bank i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za ich prawdziwość i kompletność. Wyłączona jest odpowiedzialność Banku i jego pracowników za wszelkie szkody powstałe w wyniku wykorzystania, w jakikolwiek sposób, przez Klienta niniejszej publikacji lub zawartych w niej informacji.
Nest Bank S.A., w szczególności poprzez informacje zawarte w niniejszej publikacji, nie świadczy doradztwa w związku z jakimikolwiek transakcjami zawieranymi przez Klienta, ani nie udziela jakichkolwiek porad inwestycyjnych lub rekomendacji co do zawarcia takich transakcji.
Niniejsza publikacja nie stanowi porady ani rekomendacji w zakresie zasad i sposobu spełnienia przez Klienta obowiązków i wymogów wynikających z Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4.07.2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji („EMIR”) wraz z aktami wykonawczymi do EMIR. Decyzje w przedmiocie zasad i sposobu spełnienia obowiązków i wymogów wynikających z EMIR, Klient podejmuje w sposób samodzielny i niezależny od Banku, w szczególności niezależny od informacji zawartych w niniejszej publikacji. Bank nie ponosi odpowiedzialności za decyzje Klienta we wskazanym powyżej zakresie i ich skutki, w szczególności za poniesione przez Klienta szkody (w szczególności poniesione straty, utracone korzyści i nałożone na Klienta kary finansowe).
Foreign Account Tax Compliance Act (dalej: FATCA) jest regulacją Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA).
Celem FATCA jest ograniczenie unikania opodatkowania przez amerykańskich podatników, którzy posiadają aktywa finansowe/rachunki w zagranicznych (z perspektywy USA) instytucjach finansowych, a nie wykazują ich amerykańskim organom podatkowym. FATCA została zaprojektowana z myślą o identyfikacji ww. podatników. Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a IGA FATCA nakłada na instytucje finansowe obowiązek przekazywania informacji o prowadzonych przez nie rachunkach/umowach zawieranych z amerykańskimi podatnikami.
Podstawa prawna w Polsce:
Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA (dalej: IGA lub Intergovernmental Agreement, Model 1A) zawarta w dniu 7 października 2014 r.
Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA.
Nest Bank S.A. zobowiązany jest do pobierania od swoich Klientów oświadczenia o spełnieniu lub braku spełnienia definicji podatnika USA. Szczegółowe informacje w zakresie definicji podatnika USA zostały zawarte w oświadczeniach FATCA dedykowanych do konkretnych grup klientów.
Ponadto Bank ma obowiązek corocznego raportowania danych dotyczących rachunku i jego posiadacza (w tym wielkości posiadanych aktywów) do organów administracji podatkowej USA (za pośrednictwem polskich organów podatkowych), zgodnie z art. 2 ust. 2 lit. a IGA.
Niezależnie od złożenia oświadczenia w sprawie FATCA, Bank zobowiązany jest do weryfikacji wiarygodności oświadczenia. W przypadku stwierdzenia przesłanek poddających w wątpliwość wiarygodność oświadczenia, Bank zobowiązany jest do wykonania obowiązków sprawozdawczych wskazanych w akapicie powyżej. W celu weryfikacji wiarygodności oświadczenia Bank może wystąpić z prośbą o dostarczenie dodatkowych dokumentów potrzebnych do weryfikacji wiarygodności oświadczenia. W przypadku zmiany swojego statusu podatkowego USA, klient ma obowiązek aktualizacji oświadczenia.
Wzory oświadczeń FATCA dostępne są w części Wzory oświadczeń CRS i FATCA.
Obowiązek złożenia oświadczenia FATCA związany jest z posiadaniem rachunku finansowego prowadzonego m.in. przez banki. Co ważne ze względu na ramy czasowe obowiązywania regulacji FATCA możemy mieć do czynienia z trzema rodzajami rachunków otwartych w następujących okresach:
do dnia 30 czerwca 2014 r. - weryfikacja statusu podatnika odbywa się na podstawie danych klienta posiadanych przez instytucje finansowe. Bank jest upoważniony do żądania oświadczenia FATCA lub dokumentów potwierdzających status podatkowy klienta.
od 1 lipca 2014 r. do 1 grudnia 2015 r. - klient jest zobowiązany do złożenia oświadczenia FATCA, a Bank może weryfikować treść złożonego oświadczenia, żądając przedstawienia dokumentów.
od 1 grudnia 2015 r. - oświadczenie na potrzeby FATCA jest pobierane każdorazowo w trakcie procedury otwierania rachunku.
Instytucja finansowa w przypadku nieotrzymania oświadczenia FATCA przed 1 grudnia 2016 r. jest zobowiązana do zablokowania rachunku finansowego klienta, co będzie oznaczało całkowitą niemożliwość korzystania i dysponowania ze zgromadzonych na rachunku środków. W przypadku zastosowania blokady rachunku, Bank w terminie 3 dni od otrzymania oświadczenia jest zobowiązany do odblokowania rachunku. Blokada dotyczy klientów, którzy otworzyli rachunki w Banku w tzw. okresie przejściowym dla FATCA tj. od 1 lipca 2014 roku do 30 listopada 2015 – do czasu dostarczenia oświadczenia.
Co ważne klient jest zobowiązany do złożenia odrębnego oświadczenia na potrzeby FATCA każdej instytucji finansowej w której posiada rachunek finansowy, ponieważ każda z nich musi oddzielnie przeprowadzić procesy określone w powszechnie obowiązujących przepisach prawa.
Zgodnie z wytycznymi amerykańskiego urzędu skarbowego - IRS (The Internal Revenue Service) Bank uzyskał numer GIIN (Global Intermediary Identification Number): MKHK3K.99999.SL.616 nadawany instytucjom zaliczanym do kategorii „participating financial institutions”.
Niniejsza publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny
Nest Bank S.A. dołożył należytej staranności aby informacje zawarte w niniejszej publikacji nie były błędne lub nieprawdziwe na dzień ich publikacji, jednakże Bank i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za ich prawdziwość i kompletność. Wyłączona jest odpowiedzialność Banku i jego pracowników za wszelkie szkody powstałe w wyniku wykorzystania, w jakikolwiek sposób, przez Klienta niniejszej publikacji lub zawartych w niej informacji.
Gotowe wzory połączonych oświadczeń o statusie CRS i FATCA znajdują się poniżej:
Wzory oświadczeń o statusie rezydencji podatkowej obowiązującej na datę otwarcia umowy z okresu przejściowego 1 stycznia 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. dostępne są w części Rezydencja podatkowa aktualna na datę otwarcia rachunku bankowego z okresu 1 stycznia 2016 do 30 kwietnia 2017 roku (okres przejściowy).
Administratorem danych osobowych zawartych w składanych przez klientów oświadczeniach jest Nest Bank S.A. z siedzibą w Warszawie ul. Wołoska 24, 02-675 Warszawa.
Oświadczenia są gromadzone na potrzeby realizacji przez Bank obowiązków dotyczących identyfikacji klientów na potrzeby CRS i FATCA.
Klient ma prawo dostępu do swoich danych, a także do ich modyfikacji.
Niniejsza publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny
Nest Bank S.A. dołożył należytej staranności aby informacje zawarte w niniejszej publikacji nie były błędne lub nieprawdziwe na dzień ich publikacji, jednakże Bank i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za ich prawdziwość i kompletność. Wyłączona jest odpowiedzialność Banku i jego pracowników za wszelkie szkody powstałe w wyniku wykorzystania, w jakikolwiek sposób, przez Klienta niniejszej publikacji lub zawartych w niej informacji.
Nest Bank SA był członkiem Związku Przedsiębiorstw Finansowych - zapraszamy do zapoznania się z Zasadami Dobrych Praktyk ZPF, których przestrzegamy. Pobierz dokument.
Common Reporting Standard (dalej: CRS) jest międzynarodowym jednolitym standardem wymiany informacji podatkowych opracowanym przez OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) będącym odpowiedzią na potrzebę stworzenia efektywnego narzędzia służącego do walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania oraz mającym na celu zwiększenie transparentności podatkowej. CRS reguluje, między innymi, zasady gromadzenia i przekazywania informacji przez instytucje finansowe do właściwych organów podatkowych dla klientów będących rezydentami podatkowymi z krajów innych niż ten kraj, w którym prowadzone są ich rachunki bankowe.
Działania Nest Bank S.A. (dalej: Bank) w zakresie realizacji regulacji CRS mają swoją podstawę w przepisach:
Ustawy z dnia 9 marca 2017 roku o wymianie informacji podatkowej z innymi państwami, oraz
Ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 roku o zmianie ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw
dalej łącznie: Ustawa.
W ramach wypełniania wymogów stawianych przez Ustawę, Bank zobowiązany jest ustalić rezydencję podatkową posiadaczy rachunków finansowych. W celu identyfikacji rezydencji podatkowej Bank będzie korzystał z danych, które już posiada o swoich klientach, jak również może zwrócić się o dostarczenie dodatkowych dokumentów. W szczególności w stosunku do posiadaczy nowych rachunków, Bank zobowiązany jest do pobierania oświadczenia o rezydencji podatkowej.
Więcej informacji o obowiązkach wynikających z otwarcia rachunku bankowego w okresie od 1 stycznia 2016 do 30 kwietnia 2017 roku (tzw. okres przejściowy) dostępnych jest w części
Rezydencja podatkowa aktualna na datę otwarcia rachunku bankowego z okresu 1 stycznia 2016 do 30 kwietnia 2017 roku (okres przejściowy)
Pojęcie „rachunku finansowego” odnosi się do wszelkiego typu rachunków bankowych, służących przechowywaniu i inwestowaniu środków pieniężnych i innych aktywów finansowych. Obejmuje m.in. rachunki bieżące, oszczędnościowe, ROR-y oraz lokaty terminowe
Rezydencja podatkowa jest związana z obowiązkiem podatkowym rozliczania podatku od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium danego kraju. Warunek miejsca zamieszkania spełniają osoby fizyczne, które:
a) posiadają na terytorium danego kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
b) przebywają w danym kraju dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Ograniczony obowiązek podatkowy dotyczy z kolei tych osób fizycznych, które nie mają na terytorium danego kraju miejsca zamieszkania. Wówczas podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) ze źródeł znajdujących się w danym kraju.
Przepisy prawa w różnych państwach mogą wskazywać także inne warunki powstania rezydencji podatkowej w tych krajach. Rezydencję podatkową ustala się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Numer TIN jest numerem identyfikacyjnym podatnika lub jego funkcjonalnym odpowiednikiem w przypadku braku takiego numeru, stosowanym przez państwo rezydencji do identyfikacji osoby fizycznej w celach podatkowych. W Rzeczypospolitej Polskiej numerem TIN jest numer PESEL lub numer NIP.
Na podstawie Ustawy Bank jest zobowiązany do przekazania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w celu przekazania właściwemu organowi państwa uczestniczącego, danych dotyczących osób będących rezydentami w państwie uczestniczącym na podstawie prawa podatkowego tego państwa uczestniczącego. Przez państwo uczestniczące rozumie się:
inne niż Rzeczypospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej,
inne niż Stany Zjednoczone Ameryki (USA) państwo lub terytorium, z którym Rzeczypospolita Polska zawarła porozumienie stanowiące podstawę automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowych,
inne niż USA państwo lub terytorium, z którym Unia Europejska zawarła porozumienie stanowiące podstawę do automatycznej wymiany informacji o rachunkach raportowanych wymienione w wykazie opublikowanym przez Komisję Europejską.
Listę państw uczestniczących, o których mowa w pkt 2-3 powyżej, ogłasza minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze obwieszczenia do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego.
Niezależnie od zawartej w oświadczeniu informacji o statusie rezydencji podatkowej CRS, Bank zobowiązany jest do weryfikacji wiarygodności oświadczenia. W przypadku stwierdzenia przesłanek poddających w wątpliwość wiarygodność oświadczenia, Bank zobowiązany jest do wykonania obowiązków sprawozdawczych wskazanych powyżej. W celu weryfikacji wiarygodności oświadczenia Bank może wystąpić z prośbą o dostarczenie dodatkowych dokumentów potrzebnych do weryfikacji.
Klient powinien poinformować o zmianie okoliczności, która ma wpływ na jego rezydencję podatkową lub powoduje, że informacje zawarte w oświadczeniu stały się nieaktualne oraz złożyć odpowiednio zaktualizowane oświadczenie w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana okoliczności.
Wzory oświadczeń o statusie CRS dostępne są w części Wzory oświadczeń CRS i FATCA.
Rezydencja podatkowa aktualna na datę otwarcia rachunku bankowego z okresu 1 stycznia 2016 do 30 kwietnia 2017 roku (okres przejściowy).
W ramach wypełniania wymogów stawianych przez Ustawę, Nest Bank S.A. zobowiązany jest ustalić rezydencję podatkową posiadaczy rachunków bankowych otwartych w tzw. okresie przejściowym, tj. w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. Obowiązek ten wynika z art. 6 ustawy z dnia 4 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw.
Lista najczęściej zadawanych pytań związanych z oświadczeniami CRS na datę otwarcia rachunku bankowego z okresu od 1 stycznia 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. (okres przejściowy) dostępna jest poniżej.
FAQ - Lista najczęściej zadawanych pytań związanych z oświadczeniami CRS na datę otwarcia rachunku bankowego z okresu od 1 stycznia 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. (okres przejściowy)
Dedykowane wzory oświadczenia o statusie rezydencji podatkowej obowiązującej na datę otwarcia rachunku z okresu przejściowego od 1 stycznia 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. dla klienta indywidualnego oraz klienta instytucjonalnego znajdują się poniżej:
Niniejsza publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny
Nest Bank S.A. dołożył należytej staranności aby informacje zawarte w niniejszej publikacji nie były błędne lub nieprawdziwe na dzień ich publikacji, jednakże Bank i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za ich prawdziwość i kompletność. Wyłączona jest odpowiedzialność Banku i jego pracowników za wszelkie szkody powstałe w wyniku wykorzystania, w jakikolwiek sposób, przez Klienta niniejszej publikacji lub zawartych w niej informacji.
Jest agentem ubezpieczeniowym, działającym pod nazwą: Nest Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ul. Wołoskiej 24, 02-675 Warszawa, wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS0000030330, NIP 5261021021, REGON 010928125, kapitał zakładowy w wysokości 319 357 000 zł.
Jest agentem ubezpieczeniowym działającym na rzecz wielu zakładów ubezpieczeń:
CARDIF-ASSURANCES RISQUES DIVERS S.A. ODDZIAŁ W POLSCE
TOWARZYSTWO UBEZPIECZEŃ NA ŻYCIE CARDIF POLSKA S.A.
NATIONALE-NEDERLANDEN TOWARZYSTWO UBEZEPIECZEŃ NA ŻYCIE S.A.
TOWARZYSTWO UBEZPIECZEŃ NA ŻYCIE EUROPA S.A.
TOWARZYSTWO UBEZPIECZEŃ NA ŻYCIE WARTA S.A.
VIENNA LIFE TU NA ŻYCIE S.A. VIENNA INSURANCE GROUP
Jest wpisany do rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonym rzez Komisję Nadzoru Finansowego pod numerem 11218735/A.
Informacje o wpisie Banku do rejestru agentów ubezpieczeniowych klient może sprawdzić poprzez złożenie wniosku do Komisji Nadzoru Finansowego lub poprzez stronę internetową: https://rpu.knf.gov.pl. Wyszukiwarka umożliwia sprawdzenie, czy dany podmiot jest Agentem Ubezpieczeniowym. Osoby wykonujące czynności agencyjne widnieją w rejestrze agentów ubezpieczeniowych on-line pod nazwą PRACOWNICY;
Bank nie posiada akcji albo udziałów żadnego z ww. ubezpieczycieli uprawniających do co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu albo zgromadzeniu wspólników oraz, że żaden z ww. ubezpieczycieli nie posiada akcji ani udziałów Banku, uprawniających co najmniej do 10% głosów na walnym zgromadzeniu;
Klient może złożyć reklamację na działania Agenta, w zakresie niezwiązanym z ochroną ubezpieczeniową na zasadach opisanych poniżej:
osobiście, składając ustną Reklamację do protokołu w siedzibie Banku lub jednostce organizacyjnej Banku przeznaczonej do obsługi Klienta
w formie pisemnej – składając podpisane przez siebie pismo osobiście lub za pośrednictwem kuriera, posłańca lub operatora pocztowego pod adresem:Nest Bank S.A.,
ul. Wołoska 24,
02-675 Warszawalub w jednostce organizacyjnej Banku przeznaczonej do obsługi Klienta,telefonicznie pod numerem 22 438 41 41 (opłata zgodna z taryfą operatora),
za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres kontakt@nestbank.pl
za pośrednictwem poczty wewnętrznej bankowości internetowej i mobilnej
Szczegółowe informacje na temat składania i rozpatrywania skarg i reklamacji klientów znajdują się na stronie internetowej Banku.
Dokumenty do pobrania:
Informacje udostępniane w związku z wymogami określanymi na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (SFDR)
Informacje od uczestnik rynku finansowego, których produkty inwestycyjne są w ofercie banku:
